sobota, 25 marca 2017

Kobieta lubiąca wyzwania!

Anna Mościcka od urodzenia mieszka w Trzebieszowie, jest to malownicza wioska w powiecie łukowskim, w województwie lubelskim. Żona z pokaźnym 33-letnim stażem, matka ośmiorga dzieci i babcia dwanaściorga wspaniałych wnucząt. Pasjonatka wypieków cukierniczych ciast i tortów. Po ukończeniu szkoły średniej zajmowała się gospodarstwem rolnym jak również wychowaniem pokaźnej gromadki dzieci.. Czas mijał szybko, dzieci wyrosły, pozakładały własne rodziny, a jej zostało sporo wolnego czasu. W roku 2014 przed nowymi wyborami dostała propozycję kandydowania na radną wsi Trzebieszów. Było to dla niej wielkie zaskoczenie, ale jeszcze bardziej była mile zaskoczona tak dużym poparciem swojej kandydatury wśród mieszkańców z jej miejscowości. I tak właśnie zaczęła się  działalność społeczna Anny Mościckiej, której sylwetkę prezentuję dla Was na moim blogu. Zachęcam do przeczytania historii wyjątkowej kobiety działające na wsi i dla wsi.
Realia. Zajmując się wcześniej rodziną nie miałam czasu na aktywność  społeczną, co prawda w naszej wiosce nic ciekawego się nie działo. Koło Gospodyń Wiejskich, które niegdyś bardzo prężnie działało zostało uśpione, aczkolwiek próbowano coś robić, ale to nie zaspakajało potrzeb mieszkańców Trzebieszowa, którzy byli znudzeni marazmem. Kiedy zostałam radną, nie chciałam być tylko radną, która zajmuje stołek w urzędzie, poczułam że jeśli dostałam takie poparcie wśród moich mieszkańców  i takie zaufanie to trzeba działać. W krótkim czasie reaktywowaliśmy KGW, już po pierwszym zebraniu było widać potrzebę takich działań. Do KGW zapisało się około trzydziestu członkiń i co chwilę przybywały nowe.Już w pierwszym roku swojej działalności we współpracy ze społecznością zorganizowaliśmy szereg wydarzeń kulturalnych tj. dzień kobiet, dzień rodziny, odbył się sylwester, bal karnawałowy i kurs kulinarny. Te wszystkie wydarzenia cieszyły się dużym zainteresowaniem. Widać było jak bardzo brakowało takich spotkań mieszkańcom, że w końcu mogą wyjść z domu i trochę się rozerwać, spotkać w gronie znajomych. Radość mieszkańców i wdzięczność jaką odczuwałam na każdy kroku napędzały mnie do dalszej pracy. Najbardziej cieszyło mnie to, że tyle wspaniałych kobiet przyłączyło się do mnie i wspólnie podejmowałyśmy kolejne działania.
Inicjatywy. W 2016 dzięki zaangażowaniu wyremontowaliśmy kuchnię w świetlicy wiejskiej, ułożona została kostka na placu przy świetlicy, oraz ogrodzony został cały plac. Fundusze na remont pozyskane były z funduszu sołeckiego, który jest wielkim dobrodziejstwem dla mieszkańców wsi ponieważ mieszkańcy sami mogą decydować na co będą przeznaczać określone środki.
W roku 2016 w Trzebieszowie podjętych było wiele inicjatyw, które miały na celu integrowanie społeczności lokalnej. Z mojej inicjatywy zorganizowaliśmy dzień seniora, sama pofatygowałam się do domów seniorów z zaproszeniami, była to pierwszy raz taka uroczystość, która cieszyła się dużym zainteresowaniem, przybyło ponad sześćdziesiąt seniorów.  Była część artystyczna  poczęstunek, no i tańce . Poczęstunek przygotowały oczywiście panie z Koła Gospodyń. Radość mieszkańców była dla mnie dużą satysfakcją za włożoną prace i mobilizowała do dalszej. Następne wydarzenie to ,,Piknik majowy,, kolejne warsztaty kulinarne, organizowałyśmy wyjazdy do teatru dla dorosłych jak i dla dzieci,  do kina, na baseny. Brałyśmy czynny udział wystawiając się ze stoiskiem z pysznościami przygotowanymi przez nasze panie na festynie i na dożynkach. Tak więc się działo ku radości i zadowoleniu mieszkańców.

Rozwój. W tzw. między czasie razem z kobietami z naszej gminy wyjechałyśmy do Urszulina na VIII Forum Kobiet Aktywnych organizowane przez Stowarzyszenie BONA FIDES, tam mogłyśmy zobaczyć setki kobiet aktywnych głównie z terenów wiejskich, którym leży na sercu dobro środowisk lokalnych .W Urszulinie nawiązałam kontakt ze Stowarzyszeniem Bona Fides, który później zaowocował szkoleniem ,,Akademia Animatorek Społecznych". Przemiłe  panie trenerki z ogromną wiedzą i doświadczeniem szkoliły nas m. in. w zakresie kompetencji społecznych, działań na rzecz lokalnej społeczności oraz dowiedziałyśmy się jak przygotować scenariusz wydarzenia kulturalnego i samodzielnie go zrealizować. To zadanie miałyśmy do wykonania na zakończenie warsztatów. Wspólnie jeszcze dwoma koleżankami z naszej gminy które również uczestniczyły w warsztatach napisałyśmy scenariusz wydarzenia pt. ,,Dawne tradycje i obrzędy weselne”. Było to duże wydarzenie z wielką pompą, które przerodziło się w Gminny Dzień Seniora. W zabawie wzięło udział ponad 200 seniorów z terenu naszej gminy oraz zaproszeni goście z sąsiednich gmin. Wydarzenie to było dla mnie największym  wyzwaniem, ale przyniosło dużo radości i satysfakcji. Radość seniorów ich uśmiech były zapłatą za prace jaką włożyliśmy. Tak więc egzamin po warsztatach ,,Animator Społeczny,, uważam za zaliczony. Szkolenie to było dla mnie bardzo cennym doświadczeniem, spojrzeniem  na moją działalność lokalną z innej perspektyw.
Wyzwania. Jak wiadomo bolączką działania na wsi są kwestie finansowe, aby temu sprostać na koniec 2016 roku postanowiliśmy przekształcić nasze KGW w stowarzyszenie. I jak postanowiłyśmy tak zrobiłyśmy. Już w styczniu 2017 roku nasze stowarzyszenie zostało zarejestrowane w KRS-je, pod nazwą ,,Stowarzyszenie Aktywnych Trzeciak”. Jak nazwa wskazuje nie jest typowo stworzona dla kobiet iż w naszych szeregach pojawili się również mężczyźni. Ogółem do stowarzyszenia przystąpiło czterdziestu członków w wieku 33-80 lat i lista nadal otwarta. Wiadomo że stowarzyszenia mają większe możliwości pozyskiwania środków finansowych. Już w lutym napisaliśmy pierwszy projekt na  sfinansowanie wakacji dzieci na wsi. Czekamy rozstrzygnięcia.

Aktywność. Cieszy mnie bardzo aktywność i integracja mieszkańców mojej wsi Trzebieszów. Widzę jak bardzo potrzebna była zmiana, jak bardzo brakowało takiej osoby - liderki za którą mieszkańcy pójdą i będą zmieniać swoją  mentalność, będą otwierać się na drugiego człowieka i wspólne działać. Często słyszę słowa podziękowań, że w końcu coś się zmienia, że  nasza wieś zaczyna tętnić życiem i to mnie bardzo cieszy i daje mi satysfakcję, że moja praca i zaangażowanie są dostrzegane.
Sukcesy. Moja praca społeczna wśród społeczności lokalnej została zauważona na szczeblu władz gminnych, jak  i w powiecie. Zostałam uhonorowana tytułem Kobieta Roku 2016 Gminy Trzebieszów (w dziedzinie społecznik) zostałam również  zwyciężczynią plebiscytu ,,Wspólnoty,, na Człowieka Roku 2016 Ziemi Łukowskiej, w rankingu najbardziej wpływowych kobiet w powiecie łukowskim również otrzymałam pierwsze miejsce. Te wszystkie tytuły bardzo mnie zaskoczyły, ale i ogromnie ucieszyły. Praca na rzecz lokalnej społeczności i razem z nią daje mi dużo satysfakcji i radości, czuję że spełniam się w tym co robię. Za sukces uważam że nasza działalność jest bardzo dobrze postrzegana wśród mieszkańców innych wiosek naszej gminy. Pozazdrościły nam i już w kilku  z nich kobiety zaczęły się  organizować i powstają nowe Koła Gospodyń i nowe Stowarzyszenia.

Skromność. Osobiście uważam, że praca jaką wykonuję nie jest niczym wielkim jeśli robi się to co się lubi, a ja bardzo lubię pracować z ludźmi. Wiem że jeszcze wiele jest do zrobienia, więc będziemy działać, wdrażać nowe pomysły, zachęcać do współpracy innych by zmieniać  na lepsze nasze życie i naszą mała ojczyznę jaką jest Trzebieszów.

---
Miłe Kobiety na Wsi, mam nadzieję, że powyższa historia doda Wam mocy na wiosenny czas!
Będzie mi miło jeśli zechcecie udostępnić ten wpis na swoim FB.

Z pozdrowieniami i podziękowaniem dla Pani Ani,
KnW

piątek, 24 marca 2017

II Kongres Wiosek Tematycznych


Kobiety na Wsi, jeśli szukacie inspiracji do działania, chcecie zacząć robić na wsi coś nowego, a przy okazji odwiedzić Mazury - polecam Waszej uwadze II Kongres Wiosek Tematycznych - "Wieś z pomysłem - pomysł na wieś".  W kongresie zaplanowano udział przedstawicieli kilkudziesięciu polskich wiosek tematycznych z Polski. Podczas kongresu zaprezentowane zostaną doświadczenia i sukcesy wiosek tematycznych i produkty turystyczne wiosek. Kongres jest świetną przestrzenią do porozmawiania o skutecznych metodach aktywizacji mieszkańców wsi, zasadach kreowania ofert turystycznych oraz skutecznym marketingu działań wiosek tematycznych. II dnia kongresu zorganizowany zostanie jarmark wiosek tematycznych podczas wydarzenia „Pamiętajmy o ogrodach” w Kamionce – siedzibie Garncarskiej Wioski. Udział w kongresie jest bezpłatny. Uczestnicy pokrywają we własnym zakresie koszty podróży. Przejazdy podczas kongresu zapewniają bezpłatnie organizatorzy. 
Formularz zgłoszeniowy do pobrania tutaj: Kongres Wiosek Tematycznych 2017
Kongres Wiosek Tematycznych organizowany jest w ramach projektu „Wieś z pomysłem – pomysł na wieś” dofinansowanego ze środków Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w ramach Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich

środa, 15 marca 2017

XVI Ogólnopolskie Spotkanie Organizacji w Marózie - rekrutacja

 XVI Ogólnopolskie Spotkanie Organizacji Działających na Obszarach Wiejskich odbędzie 18-20 maja 2017r.,  jak zwykle, w miejscowości Maróz koło Olsztynka. Do udziału w nim zapraszamy wiejskich liderów, społeczników, sołtysów i radnych. 

Aby wziąć udział w Spotkaniu należy wypełnić on-line krótką ankietę rekrutacyjną dostępną TUTAJ.

Poniżej znajdziesz zasady rekrutacji, terminarz i opis spotkania. Zapraszamy!
Zasady rekrutacji na Spotkanie w Marózie
Do udziału w Spotkaniu zapraszamy członków lokalnych organizacji, a także sołtysów i radnych z terenów gmin wiejskich i wiejsko-miejskich. Zależy nam na udziale osób z jak największej liczby gmin i organizacji. Dlatego w przypadku dużej liczby zgłoszeń będziemy kwalifikować nie więcej niż 4 osoby z terenu jednej gminy oraz nie więcej niż 2 osoby z jednej organizacji. Koszt udziału w Spotkaniu pokrywają organizatorzy, z wyjątkiem opłaty 35 PLN za jednego uczestnika oraz kosztów dojazdu.
Harmonogram rekrutacji
DataEtapKontakt w przypadku problemów
03.03.2017Rozpoczęcie rekrutacji
Należy wypełnić on-line krótką ankietę rekrutacyjną dostępną TUTAJ
Problem z ankietą - maroz2017@fww.pl
Pytania o program i rekrutację:
mszymczyk@fww.org.pl
tel. 636 25 70-75
31.03.2017Koniec przyjmowania zgłoszeń
07.04.2017Termin wysyłki podpisanych potwierdzeńmaroz2017@nida.pl lub
Nidzicka Fundacja Rozwoju NIDA
13-100 Nidzica, ul. Rzemieślnicza 3
10.04.2017Lista osób zakwalifikowanychmszymczyk@fww.org.pl
www.fundacjawspomaganiawsi.pl
maroz2017@nida.pl
www.nida.pl
23.04.2017Termin dokonywania opłatmaroz2017@nida.pl
30.04.2017Ostateczna lista uczestnikówmaroz2017@nida.pl
www.nida.pl
www.fundacjawspomaganiawsi.pl
18-20.05.2017Spotkanie w Marózie

Jak zgłosić się na spotkanie w Marózie?
  1. Należy wypełnić on-line krótką ankietę rekrutacyjną dostępną TUTAJ. Każdy uczestnik wypełnia ankietę indywidualnie. Ankietę należy wypełnić do 31 marca 2017 r. do godziny 23.59. Kompletnie i starannie wypełniona ankieta rekrutacyjna jest pierwszym warunkiem zakwalifikowania do udziału w Spotkaniu, dlatego przed wysłaniem prosimy sprawdzić poprawność danych, szczególnie adresu e-mail.
  2. Po prawidłowym wypełnieniu ankiety na podany adres e-mail wysłane zostanie potwierdzenie zgłoszenia. Jeśli potwierdzenie nie dotrze, zalecamy sprawdzić folder „spam”. Można też skontaktować się z naszym administratorem, pisząc na adres: maroz2017@fww.pl
  3. Potwierdzenie otrzymane mailem należy wydrukować i po podpisaniu przez wskazane osoby wysłać doNidzickiej Fundacji Rozwoju NIDA pocztą (adres: ul. Rzemieślnicza 3, 13-100 Nidzica) lub skanem(email:maroz2017@nida.pl)do 7 kwietnia 2017 r.
  4. 10 kwietnia 2017 r. zostanie opublikowana lista OSÓB ZAKWALIFIKOWANYCH DO UDZIAŁU W SPOTKANIU.
  5. Aby znaleźć się na OSTATECZNEJ liście uczestników, należy zapłacić opłatę rekrutacyjną w wysokości 35 PLN od osoby na konto nr 21 8834 0009 2001 0000 2121 0057. Potwierdzenie wpłaty należy przesłać skanem (email:maroz2017@nida.pllub pocztą (adres: ul. Rzemieślnicza 3, 13-100 Nidzica) do  23 kwietnia 2017 r. Faktura będzie wystawiona tylko na prośbę przesłaną mailem i tylko na płatnika, który wykonał przelew(prosimy podać w nim imię, nazwisko, adres, bądź nazwę organizacji, adres, NIP) na adres maroz2017@nida.pl.
Ostateczna lista zakwalifikowanych uczestników zostanie opublikowana 30 kwietnia 2017 r.
W przypadku rezygnacji z udziału w Spotkaniu po tym terminie prosimy, jak najszybciej powiadomić o tym Fundację NIDA (maroz2017@nida.pl, telefon 89 625 36 51), aby na to miejsce mógł przyjechać ktoś z listy rezerwowej. Opłata w wysokości 35 PLN nie podlega zwrotowi, chyba że wskaże się na swoje miejsce inną osobę z tej samej organizacji (informacja maroz2017@nida.pl, telefon 89 625 36 51).

Zanim będzie za późno
W tym roku będziemy rozmawiać o tym, jak możemy wpływać na decyzje władz dotyczące inwestycji i gospodarowania przestrzenią na terenie gminy. Pokażemy procedury i narzędzia, za pomocą których mieszkańcy mogą wyrazić swój głos, tak aby ich interesy zostały uwzględnione w lokalnym prawie i decyzjach samorządu. Zastanowimy się, jak współdziałać, by przestrzeń wokół nas była zgodna z naszymi marzeniami, byśmy byli w niej gospodarzami i decydowali o jej kształcie. Omówimy znaczenie planów zagospodarowania przestrzennego, rolę prasy i informacji. Pokażemy konkretne przykłady, w których mieszkańcy zmobilizowali się w ochronie własnych interesów. Poznamy zasady negocjacji w sytuacjach konfliktowych. Powiemy jak szukać informacji o tym, co ma się zdarzyć wokół nas. Zastanowimy się też, co można zrobić, gdy – jak się wydaje – jest już za późno.
Będą wykłady, warsztaty, gry strategiczne, dobre pomysły, jarmark idei, dyskusje i przykłady. Oraz, jak zawsze, czas i miejsce na nawiązywanie kontaktów i nieformalnej wymiany informacji. 
Dlaczego?
By działać, zanim będzie za późno. By zapobiec sytuacji, która może zdarzyć się każdemu z nas -  kiedy niespodziewanie dowiadujemy się, że niedaleko naszego domu powstaje chlewnia, ubojnia, ferma kurza, spalarnia opon, żwirowania, zakład utylizacji odpadów, trasa szybkiego ruchu, dojazd do fabryki, centrum handlowe. Lub szkoła, do której chodzą nasze dzieci, zostanie zlikwidowana; okoliczną łąkę, która miała być parkiem, sprzedano deweloperowi pod budowę domów  jednorodzinnych… Ważne, aby mieć świadomość, że nie jesteśmy w takich sytuacjach ani osamotnieni, ani bezradni. Zapraszamy do Maróza.
Organizatorzy Spotkania:
Fundacja Wspomagania Wsi oraz Nidzicka Fundacja Rozwoju „NIDA”
Fundatorzy  Spotkania:
Fundacja Wspomagania Wsi oraz Polsko-Amerykańska Fundacja Wolności

info: fundacjawspomaganiawsi_pl

środa, 8 marca 2017

Kobieta o wielkim sercu!

Dziś specjalny wpis, który równocześnie jest prezentem ode mnie dla Was z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet. Kobieta, którą Wam poniżej zaprezentuję jest osobą szczególną. To wspaniała matka, żona, aktywistka, prezeska i społecznica. Kobieta wielu talentów i pasji, która kocha ludzi i ma dla nich zawsze otwarte serce. Znam ją od kilku lat i bardzo się cieszę, że akurat w Dzień Kobiet jej sylwetka pojawia się na moim blogu. Życzę Wam przyjemnego "spotkania" z Małgorzatą Leszczyńską - Radoń, bohaterką poniższego wpisu.


Jestem … żoną z pokaźnym 29-letnim stażem, matką trójki najwspanialszych dzieci, podwójną teściową i świeżo upieczoną babcią – najcudowniejszego na świecie - wnuczka Marcelka!
Urodziłam się, wychowałam i cale życie jestem kobietą ze wsi. Pochodzę z Zamojszczyzny, a dorosłym życiem związana jestem z Polesiem Lubelskim, gdzie Gmina Cyców stała się dla mnie „moim miejscem na ziemi”…

Działam… z ludźmi i dla ludzi, a celem tego działania jest wydobycie potencjału małych miejscowości.

Z zawodu jestem pedagogiem, a z zamiłowania – społecznicą. Mam to wielkie szczęście, że mogłam pogodzić pracę z pasją, którą są ludzie – ich rozwój, przemiana, talenty. Pracując w szkole – nauczyłam się dostrzegania wartości w każdym człowieku, dlatego też moją pracę w wiejskiej świetlicy, potraktowałam jako wyzwanie do tego by uczynić ją, miejscem stwarzającym możliwości rozwijania pasji, nawiązywania kontaktów i integracji wielopokoleniowej, tak by „każdy mógł czerpać od każdego”. Od roku 2008 związana jestem z Lokalną Grupą Działania „Polesie” w której to pełnię funkcję prezeski.
Bardzo ważnym obszarem mojej aktywności społecznej jest także wolontariat. Współpracuję z wieloma organizacjami i instytucjami, które świadczą pomoc w wielu zakresach.
Jestem członkinią Stowarzyszenia Bona Fides z siedzibą w Lublinie. Dzięki tej organizacji stworzyłyśmy w 2014 roku - Klub Kobiet Aktywnych Gminy Cyców, który działa nadal na rzecz rozwijania zainteresowań, pasji kobiet na wsi.
Jestem także już sześć lat wolontariuszką Stowarzyszenia Wiosna w Akcji "Szlachetna Paczka", który to projekt ukierunkowany jest na zwrócenie uwagi na potrzeby konkretnych ludzi, którym w życiu wiedzie się nie najlepiej.

W podejmowanych inicjatywach najbardziej zależy mi na... przejrzystości, standardach, otwarciu na konkretnego człowieka z jego mocnymi, a szczególnie słabymi stronami, czyli obszarami, które odpowiednio stymulując możemy osiągnąć niesamowity progres.

Kobiety na wsi są dla mnie... inspiracją, motorem napędowym, źródłem siły i radości.

Nie wyobrażam sobie wsi bez... ”korzeni”… W dzisiejszym świecie, który jest w ciągłym pędzie – czasowym, technologicznym i kulturowym, ważną kwestią jest zachowanie swojej tożsamości czyli więzi emocjonalnych z ludźmi i miejscem, a jest to możliwe wówczas, gdy mamy szacunek do kultury i tradycji.

Mój największy społeczny sukces... hmm… za swój sukces, (który możliwy był dzięki mojemu uporowi i determinacji oraz przychylności i wsparciu władz samorządowych), uważam zaktywizowanie kobiet mojej gminy, skupianych przez KGW czy inne organizacje społeczne; wydobywanie talentów i ciągłe ich rozwijanie. Zainicjowanie konkursów, kiermaszów, spotkań integracyjnych itp., które są nadal kontynuowane i stały się stałym elementem promocji miejscowości.
W wymiarze nieco szerszym – obszaru dziewięciu Gmin skupionych w LGD „Polesie”, za sukces organizacji poczytuję sobie wypracowanie standardów współdziałania opartego na szacunku i zaufaniu, a także przemianie naszych miejscowości tak w wymiarze aktywności społecznej, gospodarczej jak i wizerunkowej, dzięki środkom którymi LGD dysponuje.


Moją pasją jest... prywatnie – arteterapia, rozumiana jako sposób na wyrażanie siebie artystycznie, a także jest to dla mnie świetna odskocznia i sposób na wyciszenie emocji. W wymiarze społecznym – praca z ludźmi i pomoc tym, którym z różnych powodów jest trudniej odnaleźć się w dzisiejszym bardzo zabieganym i wymagającym kreatywności świecie.

Największym wyzwaniem w pracy na rzecz wsi jest... przełamanie barier - komunikacyjnych i myślowych oraz głęboko jeszcze tkwiących stereotypowych poglądach na rolę kobiet w rodzinie.

W przyszłości chciałabym aby kobiety na wsi były…. silne, odważne, samodzielne, otwarte i kreatywne – jednym słowem WOLNE.

Moja rada dla kobiet żyjących na wsi... być sobą, stawiać cele i realizować je, mimo przeszkód tkwiących w nas samych jak i w naszym otoczeniu.
-----------------------------------------------------------------------------------

Drogie Kobiety na Wsi, po wszystkich powyższych mądrych słowach i przesłaniach, nie pozostaje mi nic innego niż za słowami Małgosi życzyć Wam  odwagi, siły do codzienności, otwartości na to co nowe i nieznane, kreatywności w działaniu no i oczywiście wspominanej wyżej WOLNOŚCI - serca, ducha i umysłu! 

Mam takie życzenie, aby każda z Was (tak Ty też!) zrobiła sobie swój Międzynarodowy Dzień Kobiet - w swoim domu, w swojej pracy lub w każdym innym ważnych dla Was miejscu. Chociaż symbolicznie uczcijcie ten dzień i pomyślcie chociaż przez moment o tych kobietach, dla których już dawno temu, nasz los nie był obojętny.

SERDECZNOŚCI!

PS. Jeśli chcesz zrobić mi mały prezent to udostępnij ten wpis na swoim facebookowym profilu. 
Niech wieść o fantastycznych kobietach idzie dalej w świat!
Z góry Ci za to dziękuję.
KnW


Międzynarodowy Dzień Kobiet

Międzynarodowy Dzień Kobiet, został ustanowiony w 1910 roku w celu krzewienia idei równouprawnienia oraz uczczenia ofiar w walce o emancypację kobiet. 

W latach 1908-11 w USA odbyło się wiele protestów kobiet - żądały one równych praw politycznych i ekonomicznych. Uczestniczkami były głównie pracownice fabryk, w których panował powszechny wyzysk. Pierwszy Narodowy Dzień Kobiet odbył się tam już w 1909 roku. Trend walki o równouprawnienie rozprzestrzeniał się również w Europie – tu pomysł obchodów zainicjowany został w Kopenhadze. Z czasem, wraz z postępującym wyzwoleniem kobiet, święto to straciło swój „feministyczny” wydźwięk, a stało się po prostu okazją do okazania szacunku płci pięknej. W czasach PRL-u wiązało się to niezmiennie z goździkami wręczanymi paniom. W szkołach i zakładach pracy obchody święta kobiet były właściwie obowiązkowe. Nie brakło również upominków w postaci rajstop, kawy czy goździków. Po upadku komunizmu tradycja pozostała, a przy okazji utraciła swój propagandowy wydźwięk. 



Aktualnie w Międzynarodowy Dzień Kobiet panie otrzymują najczęściej kwiaty i najserdeczniejsze życzenia od swoich partnerów. W ostatnich latach powrócił też pomysł połączenia obchodów Dnia Kobiet z działaniami feministek – co roku organizowane są tzw. manify, czyli manifestacje mające na celu promowanie równouprawnienia i walkę z dyskryminacją kobiet, zwłaszcza w życiu zawodowym i politycznym. Międzynarodowy Dzień Kobiet jest obecnie obchodzony w kilkudziesięciu państwach na świecie. 

kalbi.pl